40. Wilsons Prom

De afgelopen twee dagen zijn we in Wilsons Promontory National park geweest, ze noemen het zelf Wilsons Prom. Het is een natuurpark in de staat Victoria met voor elk wat wils, van prachtige zonovergoten zomerstranden tot besloten wandelingen in het regenwoud. Het heeft volgens ons ook iets weg van de waddeneilanden, we zagen lage begroeiingen langs de toegangsweg. Ook de ontspannen sfeer is heel prettig (waar hebben we dat eerder gehoord?). Er is een redelijk grote camping bij de Tidal river, daar is ook een general store en je kunt er zelfs koffie en eenvoudige maaltijden krijgen. Niet gek dus allemaal. In vergelijking met het vorige NP is dit een tikkie commerciëler opgezet. Ondanks dat de Australiërs vakantie hebben is het niet druk in het naseizoen.

De eerste dag hebben we vooral de omgeving rondom de camping bezocht, er zijn allerlei wandelpaden en ook is er rondom de rivier een brug en een speciaal vlonderpad waar ook gevist kan worden. Er zijn plekken om vis schoon te maken en er zijn kookplekken waar je kunt bakken en grillen. Het strand is echt een plaatje met mooie vergezichten en we zien kinderen spelen in het koude water; het komt van Antartica (!) en er zijn surfers. We zijn in een fijne omgeving beland zeggen we. 

Als de zon achter de bergen is gegaan en als het begint te schemeren komen er uit alle kanten wombats de camping op om te zien of er nog wat te smikkelen is; er hangen instructies dat ze niet gevoerd mogen worden. Ze lopen ook rondom de camper te struinen. De eerste is bijzonder maar na een stuk of tien is het ook wel genoeg voor ons. Ze zitten zelfs onder de camper te snuffelen…

De tweede dag lopen we ’s morgens een trail, je kunt met een bus weggebracht worden en dan op eigen houtje weer teruglopen. Wij lopen de Lilly Pilly Gullie Trail want die is in 3 uur te doen. Bovendien komen we dan ook door het regenwoud, er zouden verschillende dieren zichtbaar moeten zijn (kangoeroe, walibi, emoe, en wij hoopten ook op koala beren maar we zien alleen verschillende soorten vogels. We weten overigens nu ook waar de term lawaaipapagaai vandaan komt, wat een herrie maken die prachtig gekleurde vogels, niet normaal.

De tweede avond gaan we naar de film, er is een buitenbioscoop en ze draaien een film van Walt Disney, iets met Twinkle dinkle en in de hoofdrol o.a. Oprah Winfrey, een onderhoudende film die we op een stoeltje bekeken hebben met een dekbed om de benen geslagen. Halverwege de film rent er ook een wombat door het beeld en klimt daarna meteen over het hek.  

Twee gesprekken zijn ons bij gebleven, eentje met een strafrecht advocaat die aan het vissen was en die een groot fan van voetbal is en die idolaat is van Nederlandse voetbaltrainers; Bert van Marwijk is nu bondscoach van het Australische voetbalteam en die gaan (wel) naar het WK. Hij was samen met zijn zoon aan het vissen en  we zagen wel vissen wat springen boven het water, maar ze wilden deze dag niet bijten (Dat wordt dus steak eten voor hen).
Het tweede gesprek was met een moeder met twee teenagers die we bij de wandeling tegenkwamen. Zij vertelde dat ze uit Melbourne kwam en hoopte haar tienerzonen de liefde voor hiking mee te geven. Ach ja, ook wij hebben die weg bewandeld…