27. Afscheid van studenten

Of we het leuk vinden om vanavond met de hele groep te gaan eten als afscheid vraagt Robert. Zeker! we mogen tijd en plaats bepalen. Vanavond is de laatste keer dat we met de hele groep studenten samen kunnen zijn want ze willen vanaf vrijdag naar Ubud en wij vertrekken zaterdag naar Australië. We kiezen voor Warung Ayu en we spreken om half acht af.
Tot die tijd hebben we nog genoeg te doen, we willen naar de koudwaterbronnen en we moeten ook nog de studentenhuizen bezoeken.

Om 15 uur staan we bij studentenhuis nummer een, er zijn 5 huizen in Singaraja en we hebben er al eerder twee gezien. Dus nog drie te gaan. Robert rijdt voor ons uit. We gaan eerst naar het huis dat is ondergelopen. We zien hoe hoog het water heeft gestaan en de ingetrapte deur. Ook zien we schimmel in de kasten en er wordt flink gelucht. Het is aardig goed schoon gemaakt maar hier moeten studenten niet meer naar terug.
Het volgende huis 2 is het huis waar 6 kamers zijn, heerlijk groot en een prachtig uitzicht vanaf de bovenverdieping. Laatste huis is van de drie boys en dat ziet er ook keurig uit. Scheelt wel dat er vandaag is schoongemaakt en opgeruimd door Enik en Sari zeggen ze allemaal.

Half 8 zitten we met zo'n 20 man aan een lange tafel bij Ayu. Het eten is altijd heerlijk en we zitten er gezellig. We hebben vanmiddag bij het zwembad een pubquiz gemaakt en die gaan we na het eten spelen met elkaar.

We maken 5 groepen, elk huis een eigen groep en ze krijgen allerlei vragen. Hoeveel inwoners heeft Bali, wat kost een sarong na afdingen, waar werden de Olympische zomerspelen gehouden? En dat soort vragen. Ook erg goed was de afmaakvraag:  het leven van een minorstudent op Bali is...
De mooiste antwoorden kwamen daarop: 'een uitdaging vol met mooie hoogtepunten en dieptepunten, maar desalniettemin een avontuur om nooit meer te vergeten'. Of nog beter: 'een stuk leuker met Kees en Mariettte';
Dit was de winnende: 'een "overstroming" aan emoties mooie herinneringen en vrienden voor het leven'.

Tijdens de pubquiz valt opeens het licht uit en komt de eigenaresse met een bord met kaarsjes en gaan alle studenten zingen: Lang zal Kees leven in de gloria. De kaarsjes worden uitgeblazen en K mag een wens doen. Er worden 20 lepeltjes uitgedeeld en het bord met ijs en vruchten is snel leeg.

Daarna het afscheid, de meeste studenten zien we voorlopig niet meer, ze gaan verder werken aan de projecten, We zullen ze zeker missen, want het is een warme en energieke groep met wie het goed toeven is!  Wie weet zien we ze weer eind april.