60. So wake me up when it's all over
11 mei 2018 - Denpasar, Indonesië
So wake me up when it's all over, when I'm wiser and older (Avicii, 2013).
Dit is onze laatste bijdrage aan de reisblog. Hierin blikken we terug of de reis aan onze verwachtingen heeft beantwoord. De reis is weliswaar nog niet geëindigd want we hebben morgen nog een flinke reis te gaan maar het komt ons nu goed uit om in dialoog te gaan.
M: Zijn jouw verwachtingen uitgekomen K?
K: Dat zal ik je in drie delen vertellen:
Deel 1 Bali sabbatical was voor mij bij de start nog onduidelijk wat dat zou gaan inhouden en ik verwachtte en hoopte dat ik een bijdrage zou gaan leveren aan contacten onderhouden met STIKES universiteit en misschien ook wat lesgeven. verder wist ik dat er ook studenten zouden zijn en dat ik op de achtergrond misschien iets zou kunnen betekenen in de ondersteuning van projecten en het begeleiden van een student. Die verwachtingen zijn behoorlijk uitgekomen. Contacten zijn uitgebouwd, met studenten opgetrokken, begeleidingsgesprekken gevoerd en ook een les gegeven aan de docenten van STIKES.
Deel 2 Australië was voor mij vooraf een onbekende vakantiebestemming en ik had daar geen specifieke verwachtingen over behalve dat de natuur heel mooi moet zijn en dat het een ontwikkeld westers land is. De kleine maand die we daar hebben doorgemaakt waren helemaal top. Mooie natuur, prachtige parken, veel wild gezien, fijn gereden in een camper door het onmetelijke land; ik vond het prachtig. Misschien heb ik de afstanden enigszins onderschat want het waren wel flinke einden die we hebben afgelegd.
Deel 3 vakantie vieren op Bali met ons gezin is super om na acht weken weer verenigd te zijn is natuurlijk erg fijn. Hier had ik geen verwachtingen, wel vind ik het uniek om ruim twee weken bij elkaar te zijn.
M: mooi maar beetje lang van stof K.
K: en jij dan, zijn jouw verwachtingen uitgekomen?
M: Dan zal ik het ook in drie delen uiteen laten vallen, want ik vond het drie uiteenlopende periodes.
K: een preek bestaat ook vaak uit drie delen, toch?!
M: Bali 1; Ik wist niet precies wat ik moest verwachten. Het werken met studenten was mij onbekend, maar vond ik erg leuk. Ook bijzonder om mee te maken dat er zo snel vertrouwen was. We kregen al snel een band en dat vond ik mooi te maken (misschien in de toekomst iets mee gaan doen?). Project in de kerk is erg goed gelukt. Ik heb gezien hoe de kerk op Bali zaken voor de eredienst goed kan gebruiken. Afspraken voor het bezoeken van een psychiatrisch ziekenhuis en theologische universiteit zijn niet gelukt. We hadden dan ook en vol programma en afspraken maken in Indonesië is niet zo gemakkelijk als in Nederland. Misschien nog eens later....
Australië; overgang was groot ( klimaat, mensen, ruimte), maar al gauw geweldig en prachtig. Tijd voor zelfreflectie (een van mijn verwachtingen van de sabbatical) was wel aan de orde, maar minder dan ik dacht. Er gebeurde gewoon teveel (dat vond ik niet erg overigens!).
Bali 2; Met de kinderen hier zijn is fijn en uniek! Opnieuw contact met de studenten was weer fijn! Een prima afsluiting zo!
K: Tevredenheid en dankbaarheid?
M: Zeker! Iemand zei voorafgaand aan deze reis: 'Geniet van ieder moment, van elke seconde'. Ik denk dat we dat gedaan hebben.
K: Een citaat tot besluit: “We reizen niet om te ontsnappen aan het leven, maar om ons het leven niet aan ons te laten ontsnappen.” – Anoniem
En zo is het.
Wij zullen elkaar niet weer op korte termijn zien, Kees en Mariette. Vanaf begin volgende week ben ik, hopelijk tot eind juni, met vakantie in Frankrijk. Ikzelf, mijn auto en caravan en met Lies is gedachte naar het land waar wij samen zo vaak met vakantie waren. Tot ziens!!! En wat een fijne ervaringen van jullie......
We zijn weer veilig thuis en nu is het de uitdaging om het gevoel van dit prachtige avontuur vast te houden.
Heel hartelijk voor het reageren en meeleven tijdens onze reis!